עזוב את הבאגי של חנן. בוא נדבר כל אחד על הלקחים שלו.
בטרופי טראק של סרטינה - קיר אש מפלדה, דפנות מפלדה - טעות. היה צריך להיות אלומיניום, מ"מ, אפילו פחות - גרושים, קל לעיצוב, מתפרק.
נעבור הלאה - זכוכית קדמית - הרבה ק"ג מיותרים. ואז גם החלק העליון של קיר האש היה יורד, לא היה צורך בקופסאת אוויר וכן הלאה... רכב פתוח קל יותר, משמעותית מרכב סגור! לירן ואייל יודעים את דעתי
בתכנון השלדה שלי - יותר מדי פלדה בחלק הקדמי, במבנה הפחים שמחזיק את המתלה הקדמי. יצא מדויק ויפה, אבל כבד. צינורות כפולים בכמה מקומות. צינורות בעובי 2 מ"מ במקום 2.5 מ"מ שהשתמשנו. גיוון רב יותר בשימוש בצינורת - בחלק מהמקומות להשתמש גם בקוטר 38. גיוון רב יותר בשימוש בפחים - לרדת מ6 ו3 גם ל4 ול2. שורה תחתונה אני חושב שבלי לרדת בממדי הרכב הכוללים, ובלי לאבד טיפה של חוזק, אני יכול להוריד 70-80 קילו בשלדה.
מנוע אלומיניום במקום ברזל היה חוסך הרבה - ולא דווקא יקר יותר. מנועי הLS הם היום כבר הסטנדרט, ויש גם בפרוקיות.
גיר שלוש הילוכים במקום ארבע, קל יותר, ואפשר לתת את הפיצוי ביחס העברה - זו התלבטות אמיתית.
סרן אחורי - אני חושב שאפשר במחיר כולל לא הרבה יותר גבוה, לתכנן ולבנות את גוף הסרן כולו ולהביא מחו"ל רק ביצה של פורד 9 אינץ' בנויה, עם יחסי העברה וספול, וציריות - סדר גודל של 1500 דולר ומשלוח סביר (אפשרי במזוודות...) לעומת סרן בנוי קומפלט שעולה 3000 דולר וכמובן המשלוח הרבה יותר יקר. אפשר לחסוך בסרן לפחות 50 ק"ג של משקל לא מוקפץ.
טנק דלק קטן יותר - לחשב כמה דלק באמת צריך, ולתכנן בהתאם. לבנות רכב בתצורה נכונה לישראל, ולשים את החלומות על דקאר בצד. גם זו התלבטות רצינית.
צמיג רזרבי אחד במקום שניים. עוד התלבטות.
ולא הגעתי לדברים שכן עולים כסף, כמו מכלולים מסתובבים ובלמים קלים יותר מארה"ב.
ויש עוד ועוד, בפרטים הקטנים.
ωξψε ςμ χωψ